Beş gün sonra yapılacak olan 24. Dönem Milletvekili Genel Seçimi'nde TBMM'de Kırşehir'i temsil edecek iki vekilin AKP, CHP ve MHP'nin arasında kıyasıya geçecek bir yarışla belirleneceği iyice netleşti...
Gerçi seçmen kararsızlığın yanında tercihte zorlanırken, vekil adayları da Kırşehir'in kalkınmasına ve gelişmesine yönelik projelerin yerine şahsi vaatlerle boy gösteriyor...

Kırşehir'de hal böyleyken ülkede farklı mı sanki... Dünyanın hiçbir ülkesinde olmayan bir sistemle vatandaşın önüne konan liste ile halkın temsilcisinin seçildiği ülkemizde dayatmalarla halkın kendi temsilcisini seçmesinin adı demokrasi sözüm ona da, siyasi parti olmanın da sanırız demokratik yaşamda çok özel bir yeri var hani...

Hele de çok partili siyasal yaşamda, siyasal partiler toplumun tüm kesimlerini farklı boyutlarda da olsa temsil ederler. Kimisi üst, kimisi alt, kimisi orta sınıfa yaslanır. Kimileri farklı sosyal sınıfların sentezini yapar...

Farklı siyasal partilerde amaç, farklı kesimlerin seslerinin daha üst katlara duyurulması ve temsilidir. Siyasal parti örgütlerinin görevi de yerel olarak yaşanan sorunları irdelemek, yol göstermek ve çözüm üretmektir. Ama gelir görün ki, seçimlerden seçime görücüye çıkarlar. Bu yarış hizmet yarışı olsaydı böyle olmazdı sanırız...

Gerçi artık siyaset sahnesinden çekildi, ama Çiller Başbakan'dı... Amerika'daki mal varlığı yazılmıştı. Cevabı bir o kadar ilginçti: "Çoluğumun, çocuğumun istikbalini düşünmeyecek miyim?" Başbakan Erdoğan da, Çiller'den geri kalmamıştı. Başbakan da mal varlığını oğlunun sünnet düğününde takılan takılarla açıklamamış mıydı?

Aslında günümüzde de bu cümleler bile bir siyasetçinin ruh halini anlamaya yeter. Hem de önümüze dayatmalarla konan halkın vekillerini yerine göre para ile sattığımız oylarla seçtiğimizi düşünürsek!
Vesselam bu yarışa, "Bizim oğlan vekil oldu kendini kurtardı" yarışı desek yanlış mı olur?..